Η Βοήθεια της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής σε αρκετές καταστάσεις

Όταν τηρούνται όλες οι προαναφερόμενες επιστημονικές  Αρχές, η Ομοιοπαθητική ιατρική μπορεί να βοηθήσει σε πολλές καταστάσεις, τόσο οξείες, όσο και χρόνιες.

Σα παράδειγμα οξείας ασθένειας μπορούμε να αναφέρουμε μια εμπύρετη γριπώδη κατάσταση (για την οποία δεν υπάρχει ειδική συμβατική αγωγή και μελέτες έχουν δείξει πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες των χρησιμοποιούμενων χημικών φαρμάκων).  Για κάθε είδους γρίπη, με τα συνηθισμένα συμπτώματα της κόπωσης, των πόνων σε μύες και αρθρώσεις, του πυρετού, της ναυτίας, πονοκεφάλου κ.λ.π. υπάρχουν πολλά και άκρως αποτελεσματικά ομοιοπαθητικά φάρμακα που χορηγούμενα σύμφωνα με το Νόμο των Ομοίων και της Αρχής  της Εξατομίκευσης,  βοηθούν τον οργανισμό στην αυτοθεραπευτική του προσπάθεια.

Σα παράδειγμα χρόνιας ασθένειας μπορούμε να αναφέρουμε την οστεοαρθρίτιδα, μια εκφυλιστική πάθηση των χόνδρων,  των οστών  και των αρθρώσεων. Και στη περίπτωση αυτή, υπάρχουν εξειδικευμένα ομοιοπαθητικά φάρμακα που βοηθούν τον οργανισμό από τη μια στην αναστολή της εκφυλιστικής διαδικασίας και από την άλλη στην εξισορρόπηση της ενέργειας και της σταθερότητας των αρθρώσεων και γενικά του μυοσκελετικού συστήματος.

Είναι αυτονόητο ότι η Ομοιοπαθητική δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε παθήσεις όπου υπάρχει μη αναστρέψιμη καταστροφή ιστών και σ΄αυτές που αναμφισβήτητα απαιτούν χειρουργική επέμβαση.

Ο βαθύτατα ανθρωπιστικός και διαυγέστατα επιστημονικός χαρακτήρας της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, συνοψίζεται στο δεύτερο αφορισμό του

Σ. Χάνεμαν στο μνημειώδες για τους θεραπευτές και ιατρούς όλων των εποχών, έργο του, «Όργανο της Θεραπευτικής Τέχνης»:

Το ύψιστο ιδανικό της θεραπείας είναι η ταχεία, ήπια, μόνιμη αποκατάσταση της υγείας, η άρση κι εξολόθρευση της αρρώστιας σε όλη της την έκταση με το συντομότερο, ασφαλέστερο και αβλαβέστερο τρόπο, σύμφωνα με αρχές που κατανοούνται σαφώς.